به گزارش قدس آنلاین، ۲۶ خرداد، آندری بلوسوف، معاون نخست‌وزیر روسیه در مجمع اقتصادی اوراسیا ضمن اعلام اینکه روسیه، ایران را جایگزین کانال سوئز می‌کند، گفت: کریدور شمال- جنوب عبوری از ایران می‌تواند جایگزین ایمنی برای کانال سوئز باشد.

وی با اشاره به‌اینکه انتظار می‌رود حجم حمل‌ونقل کالاهای روسی تا سال ۲۰۳۰ دو برابر شود، درخصوص اهمیت این کریدور، تصریح کرد:  اهمیت کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال-  جنوب و دیگر مسیرهای جایگزین به خاطر تغییر سمت و سوی بازارهای جهانی به سوی چین، آسیای جنوب شرق و خلیج‌فارس در حال افزایش است.

بلوسوف معتقد است زیرساخت‌های کنونی حمل‌ونقل که به صورت تاریخی برای انتقال کالا بین شرق و غرب ایجاد شده‌اند، دیگر نمی‌توانند نیازهای جهان را برآورده کنند، بنابراین باید چنین کریدوری ایجاد شود تا ضمن اینکه بتوان نیازهای موجود را برطرف کرد، در دیگر سو انحصار موجود در رابطه با کانال سوئز را هم شکست.

عبور سالانه یک میلیارد تن کالا از کانال سوئز

محمدجواد شاهجویی، کارشناس حمل‌ونقل  در گفت‌وگو با قدس گفت: کانال سوئز یکی از مسیرهای رفت‌وآمد قدیمی و شناخته شده در جهان است و حجم باری که از این کانال عبور می‌کند با حجم باری که در حال حاضر از کریدور شمال- جنوب در حال عبور است قابل مقایسه نیست.

وی با بیان اینکه سالانه حدود یک میلیارد تن بار از کانال سوئز عبور می‌کند، تصریح کرد: این در حالی است که کل حجم بار کریدور شمال- جنوب فعلاً به‌حدود ۳ تا ۴ میلیون تن می‌رسد، بنابراین در حال حاضر نمی‌توان این کریدور را رقیب جدی برای کانال سوئز دانست.

این کارشناس حمل‌ونقل کریدور شمال- جنوب را راه تنفسی دانست برای کشورهایی که نمی‌خواهند کالاهایشان را از کانال سوئز عبور دهند و خاطرنشان کرد: با جنگی که بین روسیه و اوکراین درگرفت، کانال سوئز برای کالاهای روسیه و تجارت بین روسیه و هند که حجم بالایی هم دارد و همچنین برای تجارت بین کشورهای حوزه خلیج فارس، ارزش خود را از دست داده و با مخاطرات و ریسک‌هایی همراه است. زمانی که جنگ بین روسیه و اوکراین درگرفت، روسیه اعلام می‌کرد که کالاهایش در بنادر ترکیه و هلند مصادره می‌شود، بنابراین در این شرایط روس‌ها نیازمند این راه تنفسی هستند تا بخشی از کالاهای خود را به‌این راه انتقال دهند که اتفاقاً افق‌های بلندی هم برای آن ترسیم کرده‌اند.

کریدور شمال- جنوب، رقیب کانال سوئز در آینده

شاهجویی ضمن اشاره به‌اینکه در این افق‌ها حتی روس‌ها به گذردهی تا ۱۰۰ میلیون تن بار از این گذرگاه اندیشیده‌اند، ابراز کرد: فعلاً نمی‌توانیم ادعای رقیب بودن کریدور را داشته باشیم، اما این کریدور می‌تواند در آینده نه‌چندان دور با گسترش زیرساخت‌ها و بهبود اتصالات و فرایندهای گذردهی و حتی با بهبود وضعیت تحریم‌ها و یا ایجاد مسیرهایی که بتواند به دور زدن تحریم‌ها کمک کند، نه‌تنها می‌تواند به جذب بخشی از بارهای کانال سوئز بپردازد، بلکه حتی می‌توان به تحریک تقاضا و جذب بار جدید هم امید داشت.

درآمد حدود ۴۰ تا ۵۰ دلاری با ترانزیت هر تن کالا

این کارشناس حمل‌ونقل در خصوص منافع اقتصادی احتمالی این کریدور برای ایران، گفت: درصورت تحقق این کریدور، جدای از ایجاد شغل و ارائه خدماتی که در مسیر کالاها داده می‌شود، می‌تواند منافع اقتصادی خوبی در بخش خصوصی و دولتی داشته باشد. همچنین برآوردها نشان می‌دهد هر یک تن کالایی که از کشور ترانزیت می‌شود بین ۴۰ تا ۵۰ و حتی می‌تواند تا ۱۰۰ دلار برای کشور درآمدزایی کند، بنابراین عبور بار ترانزیتی می‌تواند توجیه اقتصادی خیلی جدی برای کشور داشته باشد.

وی درباره مخاطراتی که عبور کالا از کانال سوئز به‌عنوان تنها مسیر اتصال آسیا به اروپا از طریق آب‌های عمیق ایجاد می‌کند، گفت: حدود دو سال پیش به خاطر به‌گل نشستن چند روزه یک کشتی در کانال سوئز، عبور کالا با مشکل مواجه شد که اگر در آن دوره زیرساخت‌ها برای کریدور شمال- جنوب در ایران فراهم بود و ایران هم یک کنش مناسب انجام می‌داد، می‌توانست در همان دوره بخشی از بار را جذب کند.

شاهجویی ادامه داد: جدای از ایجاد این مشکلات، بحث خصومت کشورها با یکدیگر و ایجاد ممانعت برای عبور و مرور کالاها در مواقع بحرانی هم وجود دارد. امروز روسیه نمی‌تواند به‌مسیر دریایی از دریای سیاه و بالتیک به سمت آب‌های گرم جنوبی، اتکا داشته باشد، چراکه تنگه‌های موجود در مسیر تحت سیطره کشورهایی چون آمریکا قرار دارند، بنابراین روسیه نمی‌تواند برای عبور کالاهایش تنها به این مسیرها متکی باشد، به همین دلیل به این رفع انحصار می‌اندیشد.

۶۰ درصد زیرساخت‌های سخت‌افزاری فراهم است

این کارشناس حوزه حمل‌ونقل درباره زیرساخت‌هایی که برای راه‌اندازی این کریدور نیاز است به زیرساخت‌های سخت افزاری اشاره کرد و گفت: ۶۰ تا ۷۰ درصد این زیرساخت‌ها فعال شده و باقیمانده آن هم در کمترین زمان ممکن و با تأمین مالی مناسب می‌تواند تحقق یابد، حتی ما می‌توانیم از سرمایه‌ خارجی در این بخش استفاده کنیم.

وی ادامه داد: البته طرح جهش کریدور شمال- جنوب در ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی دولت به‌تصویب رسیده و دولت تلاش دارد زیرساخت‌های لازم را برای تکمیل فراهم کند. شاهجویی  به‌ زیرساخت‌های نرم‌افزاری کریدور هم اشاره کرد و کمتر کردن فرایندهای گمرکی، اعتماد به ‌داده‌های گمرکی کشورهای موضوع تجارت، ایجاد مسیر سبز گمرکی و تسریع و کم‌هزینه کردن تجارت در این مسیر را بخشی از این زیرساخت‌ها برشمرد و گفت: چنانچه ایران بتواند این زیرساخت‌ها را فراهم کند و مشارکت فعال داشته باشد، بی‌شک از منافع اقتصادی و سیاسی خوبی بهره‌مند می‌شود.

کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی هزینه با تحقق کریدور شمال- جنوب

تاکنون بارها درخصوص مزایای راه‌اندازی کریدور شمال- جنوب اظهارنظرهایی صورت گرفته و بسیاری از کارشناسان تأکید دارند این کریدور یک جایگزین عالی برای آبراه‌های راهبردی است.

به‌خصوص از فروردین سال ۱۴۰۰ که یک کشتی ۲۰۰ هزار تنی به‌دلیل انحراف، موجب بسته شدن چند روزه کانال و خسارت روزانه ۹ میلیارد دلار به ‌اقتصاد جهانی شد؛ اهمیت تحقق این کریدور را بیشتر نمایان کرد. به‌گفته کارشناسان این کریدور ۷ هزار و ۲۰۰ کیلومتری علاوه بر تسهیل تجارت میان ایران، روسیه و هند، قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی؛ یک مسیر تجاری بالقوه برای تجارت بین هند و اروپا نیز به شمار می‌آید که زمان سفر را ۲۰ روز و هزینه‌ها را ۳۰ و در برخی نظرات کارشناسی تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.